منطقه دو يکي از قدیمی ترین مناطق شهری اصفهان است که بافت سنتی و قدیمی آن از دیرباز تا به امروز حفظ شده است. با مساحتي معادل 2.145 هکتار، از شمال به خیابان امام خمینی، از شرق به خیابان خرم، از غرب به دانشگاه صنعتی و از جنوب به خیابان اشرفی اصفهانی محدود می شود که در تقسیمات شهری، محلات قدیمی و روستاهای مختلفی از جمله برزان، آفاران، ولدان، جاوان، سودان، فردوان، بابوکان و دهنو را در خود جای داده است. این منطقه از معدود مناطقی است که چند تکه است، یعنی یک پهنه مشخص و واحدی ندارد و عملا به سه قسمت تقسیم شده و با مناطق یک، هشت، نه، یازده و دوازده شهری و نیز دو شهر خمینی شهر و شاهین شهر همسایه است.
از وي‍ژگيهاي مهم اين منطقه خارج از محدوده بودن بيش از نيمي از اراضي آن يعني بالغ بر 1000 هكتار از اراضي اين منطقه خارج از محدوده شهري هستند كه خود مشكلات زياد و عديده اي را پيش روي مديريت منطقه قرار مي‌دهد.
منطقه دو در کنار بافت سنتی، بافت‌های فرسوده بسیاری نیز دارد. از شاخص‌های دیگر منطقه تعداد شهدا و جانبازان و خانواده ایثارگران عزیز که نسبت به جمعیت ساکن درمنطقه سهم بالایی دارد.
ویژگی های عمومي منطقه
سرانه تراکم جمعيتي در اين منطقه بسيار پائين است و هنوز پتانسيل شهر را به خود نگرفته است. از نظر سطح سبز وضعيت بسيار خوبي دارد. از نظر دسترسي، موقعيت ژئوپليتکي و مباحث ترافيکي در وضعيت ايده آلي به سر مي برد. از طرفي در سطح منطقه هنوز بومي سازي صورت مي گيرد و هيچگونه صنعتي سازي يا همان بساز بفروشي در مقياس قابل اعتنايي در اين منطقه به چشم نمي خورد.
ويژگي هاي گردشگري منطقه
وجود عناصر هويت بخش همچون مادي ها و قنات هاي متعدد و مظهر قنوات در برخي از محلات که بطور مثال مي توان با احياي کارکرد مادي (نقش آن در ايجاد عرصه تجمع) اقدام به جذب گردشگر کرد. وجود محوطه هاي مسکوني تيپ در برخي از محلات اين منطقه و باقي ماندن بقاياي شهرسازي ايراني - اسلامي در برخي از محلات اين منطقه همچون راسته محله بابوکان نيز از ديگر نقاط قوت منطقه دو جهت جذب گردشگر است.
ويژگي هاي فرهنگي منطقه
با توجه به بافت اجتماعي پايدار، اين منطقه نه مهاجرپذير بوده و نه مهاجرفرست است. از طرفي اين منطقه ترکيبي از چند روستا بوده و به همين دليل برخلاف بسياري از مناطق گپ فرهنگي کمتري در اين منطقه به چشم مي خورد و در واقع مردماني با پيکره فرهنگي متعادل دارد.
ويژگي هاي اقتصادي منطقه
با عنايت به وضعيت آب، اقتصاد قالب مردم اين منطقه از بخش کشاورزي به بخش خدمات انتقال پيدا کرده است. هرچند بنگاه هاي کوچک زودبازده همچون انواع سنگبري ها در اين منطقه به وفور به چشم ميخورد که به لحاظ اصول شهرسازي و تداخل کاربري هاي ناسازگار با محيط مسکوني خود به يک چالش جدي بدل شده است. مردم اين منطقه به خصوص در محله دهنو به برخي از شغل هاي سنتي همچون توليد کاشي هاي تزئيني مشغول هستند که مي توان از اين پتانسيل بالقوه در راستاي جذب گردشگر به اين منطقه نيز استفاده کرد.
ويژگي هاي شهرسازي منطقه
وجود سطح نسبتا زياد بافت فرسوده در سطح منطقه که پتانسيل بالقوه اي را در اختيار مديريت شهري در راستاي جلب مشارکت شهروندي و اجراي پروژه هاي محرک توسعه قرار داده است. لازم به ذکر است حدود نيمي از شهروندان اين منطقه در بناهاي زير 100مترمربع و فرسوده سکونت دارند و حدود يک سوم از ساکنين اين منطقه در بناهاي غيرمقاوم ساکن هستند. از طرفي وجود فضاهاي بي دفاع شهري و فضاهاي متعدد گمشده شهري، علاوه بر تهديد مي تواند به فرصتي جهت جلب مشارکت شهروندان در راستاي احياي بافت قرار گيرد. همچنين وجود فضاهاي اراضي و باير با کاربري کشاورزي در سطح گسترده، امکان برنامه ريزي راهبردي همچون برنامه "انتقال حق توسعه T.D.R" را در اين منطقه فراهم آورده است.
ويژگي هاي مذهبي منطقه
محله دهنو در منطقه دو، يكي از محلات آرام و مذهبي شهر اصفهان است و به گفته بزرگان محل، با یکصدو پنجاه شهید بيشترين شهداي اصفهان را اين محله داشته است از جمله شهيد واعظي و شهيد جعفريان كه در موردشان كتاب هم چاپ شده است.
فرصتها
وجود انهار فراوان در سطح منطقه جهت احياي مبلمان شهري در محلات وجود زمينهاي باير فراوان با قيمت مناسب جهت احداث فضاي سبز محلي ، احياي بافت فرسوده ،تعريف پروژه هاي باغ ويلا در حاشيه محلات ، اجراي پروژه هاي كلان شهري در زمينه تفريحي واقامتي ، اجراي پروژه هاي تعاوني مسكن و موارد مشاركتي رغبت متعمدين محلي جهت فعاليت در راستاي اهداف شهرداري امكان تعريف جهت جايگاه CNG ارتباط با يكي از وروديهاي اصلي شهر و زمينه گسترش فعاليت نسبت كم، نفر در هكتار وامكان ايجاد جذابيت در جهت ساخت و ساز تعیین تکلیف وجود زمين هاي بزرگ با كاربرهاي كشاورزي داخل محدوده كه بايستي تبديل به بافت جديد همراه با خدمات كامل شود. زمينهاي بزرگ از جمله 18 هكتاري بين النهرين كه قابليت سرمايه گذاري استاني جهت تبديل به تفرجگاه گردشگري دارد. گرفتن حق شهرداري جهت پرونده هاي پالايشگاه و پتروشيميتهديـدها
عدم تعريف مناسب براي زمينهاي باير زياد و ارزان در منطقه دو كه باعث خريد مالكان جز وخلاف سازي مي گردد. مهاجرتهاي غيرايراني بسيار به بعضي از محلات همانند بابوكان و تبعات اجتماعي و خلاف سازي آنها هجوم مسافران نوروزي و تابستاني به پارك قلمستان و ايجاد خسارت فراوان به فضاي سبز و .... عدم تعامل مناسب بين دادگستري و شهرداري درحکمهای صادره مسئولين ، معاونين و ... شانه خالي كردن ساير دستگاهها از جمله ميراث فرهنگي ، ارشاد ، تربيت بدني ، ... در وظايف خود بلوكه كردن زمينهاي زياد و اهدايي محله دهنو توسط آموزش و پرورش عدم تعامل مناسب با پليس راهور كمبود يك بيمارستان مجهز در غرب اصفهان (محدوده خدماتي منطقه دو) ايجاد مشاغل مزاحم مانند صافكاران خ بابوكان ،موزاييك سازان ، شركتهاي گاز و ... كمبود سطح تحصيلات ، فرهنگ ترافيكي ، فرهنگ شهرنشيني با توجه به بافتهاي روستايي و محلي عدم تحقق مديريت واحد شهري عبور وسایل نقلیه سنگین در سطح منطقه بعلت وجود انبارهای متعدد ، موزاییک سازان، شرکتهای گاز و ... عرض کم خیابان شهیدان و تردد فراوان و ترافیک در آن وجود پمپ گاز تاکسیرانی در کندروی شهید خرازی که باعث توقف خودروهای درحاشیه کندرو و بوجود آمدن ترافیک سنگین می گردد. آلايندگي پالايشگاه و پتروشيمي در محدوده بختياردشتقوت ها
وجود نيروي انساني با تجربه ، كارآمد ، منظم و با تعامل در منطقه مشاركت افكار محله محور با تشكيل كارگروههاي محلي و سهولت ارتباط ساكنان منطقه با مسئولين شهرداري تعامل خوب با شركتهاي خدماتي در خدمت رساني به مردم بخصوص شركت آب و فاضلاب وجود رينگهاي سوم وچهارم در دو سوي منطقه و دسترسي آسان به آنها جهت عبور و مرور تعريف تسهيلات ويژه براي نوسازي بافتهاي فرسوده منطقهضعف ها
عدم وجود مرزبندي مناسب بين شهرداري اين منطقه با شهرداري مناطق 1،9،8،12،11 ، خميني شهر و اداره راه وترابري كه مورد توافق طرفين بوده و به امضا معاونتهاي مختلف رسيده باشد . عدم ابلاغ طرح يا راهكار مناسب جهت بحث كاهش سرعت وسايل نقليه در معابر فرعي و كوچه ها عدم به روز رساني تجهيزات سخت افزاري و نرم افزاري قولنامه اي بودن بخش عمده اي از املاك منطقه عدم آگاهي كامل شهروندان از خدمات شهرداري و حقوق خود عدم وجود درآمد پايدار و جداي از بحث صدور پروانه كمبود فرهنگ استفاده از تكنولوژي و فن آوري جديد جهت تعديل هزينه ها علي الخصوص در بخش انرژي عدم استقبال مناسب از فرهنگسراهاي ساخته شده جابه جايي سريع شهرداران ومديران ارشد قبل از به ثمر رساندن رسالت خود سلايق شخصي مديران در رابطه با پروژه ها و اداره امور و فقدان هدف كلي و ايده آل و برنامه مشخص و عدم ثبت اطلاعات قبلي عدم تعريف چارت مصوب و تعريف حداقل نيرو كارآمد در منطقه عدم تعريف بيمه جامع مناسب براي نيروهاي اجرايي در قبال خود و اشخاص ثالث ضعف به كارگيري سرمايه هاي مردمي در مشاركت خلا دفاتر راهنماي شهروندي در محلات عدم تعيين تكليف ميدان استقلال با مباحث رينگ حفاظتي ، مترو ، تراموا و ... عدم ابلاغ طرح تفضيلي منطقه دو عدم تعيين تكليف مباحث ستاد نوروزي و عدم پيگيري جهت ايجاد كمپينگ در منطقه و ايجاد مشكلات ناشي از آن ورودي نامناسب ضلع غرب اصفهان عدم رسيدگي مناسب و ايجاد انگيزه بين كارمندان و كارگران كه باعث از دست دادن نيروهاي با تجربه مي گردد. پيچيده وطولاني بودن اغلب سيستمهاي ستادي محدود بودن اختيارات شهردار منطقه در اجراي پروژه هاي شهري عدم توجه تصميم گيران نهايي در قابليت هاي بالقوه منطقه عدم وجودپاركينگ در محدوده هاي پر ترافيك مانند ميدان جمهوري و تقاطع كهندژ با كندروي خرازي نابساماندهي خيابان امام خميني(ره) از لحاظ تكميل كندروها ، عابر پياده ،... نابساماندهي تعداي از گذرگاهها در محلات (دهنو، بابوكان،....) لزوم تكميل و احداث فضاي سبز و زمينهاي ورزشي در محلات و جلوگيري از سفر در آمد زدايي كم منطقه با توجه به بافتهاي محلي بودجه كم منطقه جهت توسعه همسان با مناطق برخوردار وجود قبرستانهاي محلي هزينه هاي نگهداري زياد فضاي سبز ، پاركها و رفيوژهاي فضاي سبز
این منطقه شامل 9 محله اصلی به نام‌های آفاران، برزان، مشكين، جاوان، ولدان، بابوكان، رسالت، دهنو و بختيار دشت است.
محله دهنو
اين محله در 12 كيلومتري شمال غربي اصفهان بين راه اصفهان تهران قراردارد. در عناوين ((دهنو، دهك، دهق، دهسور)) كه همه با (ده) آغازمي‌شود، نشان مي‌دهد بسياري از اوقات ايرانيان قديم و بانيان اين دهات خوش داشته‌اند نام ده را بر روي آبادي خود بگذارند. معناي ده در روزگار گذشته با معنايي كه ما امروزه به يك قريه كوچك اطلاق مي‌كنيم، فرق داشته است. درگذشته ده معناي وسيعي داشته و به معناي مرز و مملكت هم آمده است. به همين جهت است كه در بسياري از مناطق كشور نام قراءِ و قصبات با لغت ده آغاز مي‌شود. و علت همه اين نام‌ها علاقه به ده و آبادي بوده است و همه واژه‌ها و اسامي كه با ده آغاز مي‌شود بيانگر اين معني است كه بانيان آن علاوه برعلاقه به پديد آوردن آبادي، در عمل به وسعت دادن-به معني آن- كشوري را پديد آورده‌اند. ازلحاظ واژه‌شناسي نيزعلت وجه تسميه‌اش اين است كه باني آن مي‌خواهد با اين تسميه بگويد من دهي از نو ايجاد كرده‌ام و به همين علت اين نام گذاري دراطراف ايران فراوان است. اين محله درخيابان امام خميني قرارگرفته و از لحاظ شكل ظاهري كوچه‌هاي تنگ و باريكي با ديوارهاي خشتي و كاهگلي در آن زياد به چشم ميخورد. در يكي از كوچه‌هاي آن به نام كوچه فردوسي يك اثر باستاني وجود دارد و آن ((حمام قديمي دهنو)) است كه قدمتي چهارصد ساله دارد. همچنين كمي بالاتر مسجدي قديمي با بافتي كهن و شبستان هاي زيبا.
اين محل يكي از محلات آرام و مذهبي شهر اصفهان است و به گفته بزرگان محل، با یکصدو پنجاه شهید بيشترين شهداي اصفهان را اين محل داشته است. ازجمله شهيد واعظي و شهيد جعفريان كه در موردشان كتاب هم چاپ شده است. از لحاظ موقعيت جغرافيايي نيز مي‌بايست خاطر نشان کرد كه اين محل از مهمترين وروديهاي اصفهان به شمار مي‌آيد. (فرهنگ جغرافيايي ايران (جلد دهم)، ص ۹۹ و مهريار: همان، ص ۴۰۰ و همان مآخذ، ص ۴۰۱)
محله بابوكان
بابوكان يا بابكان يادآور نام اردشير بابكان است و به اصطلاح امروز حاوي نام‌خانوادگي اردشير است. دراصفهان به صورت بابوكان نام دو محل است. اولي دهی است از دهستان ماربين اصفهان كه نزديك به شهر اصفهان و منظور همين محل است. و بابوكان ديگر نام دهي است درقسمت علياي شهرضا، از لحاظ فرهنگ مي‌توان گفت آداب و رسوم مردم آن از صورت قديمي به صورت شهر و شهرنشيني گرايش پيدا كرده است. از لحاظ واژه‌شناسي نيز بابوكان ازريشه كلمه ((بابك و بابكان)) است و وجود حرف ((و)) كه به صورت ضمه تلفظ مي‌شود ازباب تسامح است و رنگ و صبغه محلي دارد. و اصل كلمه همان ((بابك)) است به انضمام پسوند ((ان)) كه نشانه تسبت است. همچنين ((بوكان)) بوكان به معني (عروسان، سرزمين آب فراوان، گلزار) نيز است. اين منطقه به دليل دارا بودن آب و هواي مطبوع و باغ‌هاي زيبا و قنات‌هاي فراوان همانند عروسي زيبا دربلوك ماربين تلقي مي‌شد. در شمال بابوكان كوه‌هاي پلارت نگهبان منطقه بود. از لحاظ موقعيت مكاني در خيابان امام خميني قرارگرفته و بيشتر زمينهاي آن كشاورزي بوده كه اخيرأ خانه‌سازي دراين محله نيز رسوخ كرده است. يك قطعه قديمي نيز دراين محله بوده كه اكنون ازبين رفته و تبديل به مكان كشت و زرع شده است. (مهريار: همان ، ص ۱۷۷و۱۷۸ و صرامي، رسول: سده درگذرزمان، ص ۹۷)
محله ولدان
ولدان از شمال به رهنان و محله سودان از جنوب به جاوان بالا و برزان و خیابان صمدیه لباف و و از شرق به خیابان امام خمینی از غرب هم به خیابان کهندژ محله لادان و محله جنیران متصل است.
ولدان دهی بوده جزو دهستان ماربین شهرستان اصفهان و منطقه‌ای کوچک و دشتی پر از درختان گل و پرورشگاه گل رُز. این قسمت در شمال اصفهان گوشه باریکی از آن تا نزدیکی کارخانه‌ی روغن نباتی نازنین راه اصفهان ـ تهران می‌رسد. امروزه این قسمت نیز وارد محدوده شهرنشینی اصفهان گردیده‌است و به تدریج تمامی آثار کهن در آن از بین رفته‌است.
از لحاظ واژه‌شناسی در زبان پهلوی حرف «ر» و «ل» یک علامت دارد. ولذا در زبان پهلوی «ولدان» و «وردان» هردو یک کلمه وحاکی از یک معنی است. «ورد» به معنای گل اصلأ یک لغت فارسی است و از زبان فارسی به عربی رفته‌است؛ و «وردان» یک صورت صحیح جمع کلمه پهلوی است. به معنی محل پرورش گل وگلها. به این ترتیب این نام را بردهی نهادند که صحرای دلکش آن پرورش دهنده گل بود. همچنین کلمه وردان معادل ولدان معادل «گلان» هم جمع است و هم نسبت؛ بنابراین ولدان یعنی سرخ گلان آتشین و به این ترتیب از نام آن پیدا است که این دیه هم کهن هست وهم زیبا ومتناسب با محصول آن.
محلــه ولدان در گذشته صحرایی پر از درخت و گل و پرورشگاه گل رز بوده و باغ‌های زیادی داشته است که امروز تنها از آنها چند درخت خشک مانده است و مادی و جوی های آن از آب خالی است
محله ولدان فاصله چندانی با مرکز شهر اصفهان ندارد، اما از بسیاری از نماد‌های شهری امروز بی بهره است. بافت فرسوده مهم ترین شاخصه این محله قدیمی است که خیابان اصلی آن ، ملت از جاذبه های یک خیابان شهری بر خوردار نیست. این محله در گذشته صحرایی پر ازدرخت و گل وپرورشگاه گل رز بوده است. ولدان یا وردان نامی که این محله قدیمی به آن مشهور است نیز به معنای محل پرورش گل هاست. اما عهد گلستان ولدان را وفایی نبود و اکنون دیگر دراین محله که چشمه آن از بین رفته است ومادی و جوی های آن از آب خالی است، دیگر از گل نشانی نیست.
محله جاوان
جاوان دهي است افتاده بر باختر اصفهان و بسيار به شهر نزديك. از اين پيش آن را در اعداد ده‌هاي ماربين به شمار مي‌آورند ولي در حال حاضر از فهرست آمارگران حذف شده است و علتش اين است كه آن را جزء شهر قلمداد كرده‌اند. اگر بخواهيم محل جاوان را بر حسب نقشة اصفهان حاضر توضيح دهيم، بايد بگوييم كه شاهراه بزرگي كه اصفهان را به سدة سابق (خميني‌شهر امروز) وصل مي‌كند همين كه دو كيلومتر رو به باختر از سه راه كهندژ دور شديم در دو سوي شاهراه املاك اين ديه را مي‌بينيم كه آنچه ، در كنار شاهراه بوده است ، به دكانهاي تعمير لاستيك اتومبيل و باطري‌سازي و برخي صنايع ديگر تبديل شده و بقيت آن نيز دارد به همين صورت خانه و كارگاههاي دستي مي‌شود و روستاي زيبا و دلاويز از تمام صفات خوب خود به همين صورت محورم مي‌گردد. بنابراين از اين ديه كهن نام آن براي ما باقي مانده است و بس كه اينك در اينجا مي‌كوشيم آن را زنده كنيم و توضيح دهيم. سابق بر اين ، ديه همة خصوصيات اقتصادي و شكوفايي ماربين را داشت تا حال حاضر كه دارد از صورت روستا خارج مي‌شود و شهر آن را مي‌بلعد و منظره‌اي زشت به آن مي‌دهد. ما هم به نام آن مي‌پردازيم .واژه شناسي : جاوان به صورت «جاو + ان» و در حقيقت به صورت «جا + او + ان» تقطيع مي‌شود. اما جزء اول آن «جا» ربطي به جا و مكان ندارد. در حقيقت «جا» صورتي ديگر از «زا» از ريشة«زايش»ميباشد و نظير اين واژه را در بسياري ديگر از ديه ها ديده ايم مثل زازران و غيره و در حقيقت صورت ديگري از «زه»است. اما جزء دوم و سوم كه به هم مي‌پيوندند همان تخفيف يافتة كلمة «آو» است و جزء آخر آن (پسوند كثرت و نسبت )يعني معادل «زاآووان» آنجاست كه منسوب است به آب زايشي زاينده و ديده ايم و مكرر گفته كه حرف«ژ»و«ج»و«چ» به هم تبديل مي‌شود .درمنابع قديم و دفاتر جزء جمع مالياتي و اوراق مستمري همه جا ديده شده كه آنرا همين صورت جاوان مي‌نويسند ولي در تداول اهل محل تلفظ آن «جوون»يا«جوآن» است. جاي نهايت تأسف است كه ديهي با اين آبادي و نامي چنين كهن از بين برود.
محله برزان
برزان، برزون و لرزان از بلوك ماربين ميباشد كه درسمت شمالغربي اصفهان قراردارد(مهدوی،182). از لحاظ قدمت جزو ديههايي بوده كه همراه دو قريهی آزادان وآفاران جزو دهات مهم بلوك ماربين بهشمارميآمدند كه بسيار به شهراصفهان نزديك بودهاست و امروزه جزءِ شهر اصفهان بهشمارميآيد(مهریار،33:1381).
جابري انصاري آن را جزو بلوك ماربين ذكرنموده و سهم آب آن را از مادي خليل كه معروف به مادي سهم بوده، دو سهم و نيم ذكركردهاست(جابرانصاری،1378 :433). برزان جزو قطعه شمالي بلوك ماربين بودهاست. اراضي قطعهی شمالي ماربين مزارعش بيشتر از قطعهی جنوبي بوده و آب آن از زايندهرود و قنات تأمين ميشدهاست. انواع محصولات در آن كشت ميشدهاست.(الاصفهانی،310:1368) اما امروزه ديگر از حالت روستايي دراين قسمت خبري نيست. با گسترش اين روستا و بزرگشدن شهر اصفهان جزو محدودهی شهري اصفهان محسوبميشود.
محله آفاران
مطابق آنچه مرحوم مهریار می‌نویسد، آفاران دیهای است کموبیش بزرگ که نامش در لهجهی عامهی اصفهان، با تشدید پ و الف ممدود اول تلفظمی‌شود و اغلب آن را به صورت آپارون تلفظمی‌کنند.
نام این دیه در کتاب فرهنگ آبادیها و مکانهای مذهبی کشور و در سلسله انتشارات مرکز آمار ایران نیامدهاست. در فرهنگ‌های معین و دهخدا نیز نامی از آن دیدهنمی‌شود اما بههرحال، نام دیهی است که هم اسم آن دلاویز است و هم ناحیهای که در آن واقعشدهاست. شاید منابع موجود بهدلیل اینکه این دیه، بسیار به شهر نزدیکشده و بسیاری از اراضی آن جزو شهر شدهاست، نامی از آن بهمیان نیاوردهاند.
این آبادی از دیرباز وجودداشتهاست و تا امروز هم هست و در غرب اصفهان نزدیکتر به شمال و امروزه درست متصل به اصفهان و نزدیک به آزادان و برزان است. سابق بر این، این دو را از جمله دیههای روستای ماربین بهشمارمی‌آوردند. دیه چندان بزرگ نیست و شغل مردم کشاورزی و باغداری است. خانهها و عمارات قدیم را که هنوز می‌شود کموبیش پیداکرد، از خشت خام و دیوارهای گلی برآوردهاند.
این واژه، از سه جزء ترکیبیافتهاست: «اَپَ+ ر+ ان» و آپاران تلفظمی‌شود. برخی آن را آفاران می‌خوانند و پ فارسی را به ف تبدیلمی‌کنند و این امر در زبان پارسی رایجاست(مهریار، 1382: 34 و 33).
در این محله و در خیابان شهیدان غربی، مزار امامزادهای وجوددارد که به آن، شاهزاده عبدالله می‌گویند و او را جناب عبداللهبن معاویهبن عبداللهالجوادبن جعفرطیار می‌دانند. این مطلب روی سنگ مزار این بزرگوار حجاری شدهاست. مقبرهی امامزاده عبدالله، میان برزان و آفاران قراردارد و در شمال آن، گورستان برزان بود که اکنون به پنج مدرسه و دبیرستان و مجموعهی ورزشی تبدیلشدهاست. در جنوب مقبرهی گورستان، قریهی آفاران بود که هم اکنون به حسینیهی آفاران تبدیلشدهاست(مهدوی، 1384: 49 و 48).
ساختمان قدیمی بقعهی امامزاده عبدالله، 30 مترمربع از جنس خشت و گل بود تا اینکه در سال 1357، توسط هیأت امنا و خیرین و ادارهی اوقاف شهرستان اصفهان، تخریب و بنای جدید در همان سال جایگزین آن شد. مساحت و زیربنای بقعه، 40 متر مربع و مساحت کل صحن 2000 متر مربع است. در حرم این امامزاده، ضریحی از جنس ورق و استیل و برنج روی سنگ مزار امامزادهی شریف قراردارد.تزیینات داخل ساختمان، آینهکاری و گچبری و کاشیکاری و سنگکاری است (www.harameyar.ir).
چالش های استراتژیک
شکل فیزیکی نامناسب منطقه (چند تکه ای بودن و طول زیاد) پراکندگی نامناسب کاربری ها موزائیک سازی های موجود در سطح منطقه زمین های کشاورزی داخل محدوده قانونی مشکلات مرزبندی منطقه دو با مناطق و شهرهای همجوار رونق پایین ساخت و ساز و فعالیت های اقتصادی در منطقه مشکلات ترافیکی در محدوده اتوبان خرازی، اتوبان امام خمینی (ره) و خیابان ها و کندروهای متصل به آن ها عرض کم خیابان های موجود در منطقه و درنظر گرفتن حداقل عرض براي خيابانهامهمترين چالش اين منطقه شکل فيزيکي آن است که بصورت منفصل است. حضور کاربري هاي مختلف و بدون انسجام در اين منطقه مشکل جدي است. در حقيقت کاربريهاي مسکوني طرح ويژه کشاورزي و صنعتي در اين منطقه با هم درگير هستند و يک پهنه بندي مشخص ندارند که اين موضوع خود يک چالش جدي است. به نظر مي رسد بهترين راهکار در اين خصوص تغيير در شکل منطقه و اصلاح هندسي آن است.
